BMI rekenmachine

BMI (Body Mass Index) is een maat voor lichaamsvet gebaseerd op lengte en gewicht. De BMI wordt berekend door het gewicht in kilogram te delen door de lengte in meters in het kwadraat. BMI wordt gebruikt om te screenen op gewichtscategorieën die kunnen leiden tot gezondheidsproblemen.

BMI-categorieën zijn: Ondergewicht (minder dan 18,5), normaal gewicht (18,5-24,9), overgewicht (25-29,9) en obesitas (30 en meer). Deze marges kunnen enigszins variëren voor verschillende bevolkingsgroepen en leeftijdsgroepen.

BMI heeft beperkingen. Het maakt geen onderscheid tussen spier- en vetmassa, dus atleten kunnen een hoge BMI hebben ondanks weinig lichaamsvet. Het houdt ook geen rekening met de vetverdeling. Beschouw de BMI als één van de vele gezondheidsindicatoren.

Een gezonde BMI wordt over het algemeen geacht tussen 18,5 en 24,9 te liggen. De optimale BMI kan echter variëren op basis van factoren zoals leeftijd, etniciteit en spiermassa. Raadpleeg een zorgverlener voor persoonlijk advies.

Voor kinderen en tieners van 2-19 jaar is de BMI leeftijds- en geslachtsspecifiek en worden percentielen gebruikt in plaats van vaste categorieën. Het BMI-percentiel geeft aan hoe de BMI van een kind zich verhoudt tot die van andere kinderen van dezelfde leeftijd en hetzelfde geslacht. Raadpleeg altijd een kinderarts voor een nauwkeurige interpretatie van de BMI van kinderen.

BMI is een eenvoudig screeningshulpmiddel dat alleen gebaseerd is op lengte en gewicht, niet op lichaamssamenstelling. Het kan geen onderscheid maken tussen spiermassa, botmassa en vetmassa. Bodybuilders en atleten hebben vaak een hoge BMI vanwege de spierdichtheid, maar weinig lichaamsvet. Voor een nauwkeurigere beoordeling kun je het lichaamsvetpercentage of de middelomtrek meten.

Ja, BMI-grenswaarden kunnen verschillen per etniciteit. Aziatische bevolkingsgroepen kunnen hogere gezondheidsrisico's hebben bij lagere BMI-waarden (overgewicht bij 23 in plaats van 25). Sommige populaties van eilandbewoners in de Stille Oceaan kunnen gezond zijn bij hogere BMI-waarden. Deze verschillen weerspiegelen variaties in lichaamssamenstelling en risicopatronen voor ziekten tussen etnische groepen.

Een hogere BMI verhoogt het risico op diabetes type 2, hartaandoeningen, beroertes, bepaalde vormen van kanker, artrose, slaapapneu en leveraandoeningen. BMI alleen is echter niet bepalend voor de gezondheidsstatus. Andere factoren zoals de kwaliteit van het dieet, lichaamsbeweging, genetica en vetverdeling hebben ook een grote invloed op de gezondheidsresultaten.

Ja, een BMI lager dan 18,5 wordt beschouwd als ondergewicht en kan wijzen op ondervoeding, eetstoornissen of andere gezondheidsproblemen. Een laag BMI kan leiden tot een verzwakt immuunsysteem, osteoporose, bloedarmoede en vruchtbaarheidsproblemen. Als je BMI erg laag is, raadpleeg dan een zorgverlener om de onderliggende oorzaken te achterhalen.