Generator skrótów

Hash to ciąg alfanumeryczny o stałym rozmiarze generowany z danych wejściowych przy użyciu algorytmu matematycznego. Skróty są używane do weryfikacji integralności danych, bezpiecznego przechowywania haseł, tworzenia unikalnych identyfikatorów i upewniania się, że pliki nie zostały naruszone. Te same dane wejściowe zawsze generują ten sam hash, ale odwrócenie tego procesu jest praktycznie niemożliwe.

W przypadku nowoczesnych aplikacji zabezpieczających należy używać SHA-256 lub SHA-512, ponieważ są one obecnie uważane za bezpieczne kryptograficznie. MD5 i SHA-1 mają znane luki w zabezpieczeniach i powinny być używane wyłącznie do celów niezwiązanych z bezpieczeństwem, takich jak sumy kontrolne lub zgodność ze starszymi systemami. W przypadku przechowywania haseł warto rozważyć użycie specjalistycznych algorytmów, takich jak bcrypt lub Argon2.

Są to różne algorytmy haszujące o różnych poziomach bezpieczeństwa i rozmiarach wyjściowych. MD5 tworzy 128-bitowe skróty i jest szybki, ale kryptograficznie uszkodzony. SHA-1 tworzy 160-bitowe skróty i jest przestarzały pod względem bezpieczeństwa. SHA-256 tworzy 256-bitowe skróty, a SHA-512 tworzy 512-bitowe skróty - oba są obecnie bezpieczne. Dłuższe skróty generalnie zapewniają lepsze bezpieczeństwo, ale wymagają więcej pamięci.

Nie, skróty kryptograficzne są funkcjami jednokierunkowymi zaprojektowanymi jako nieodwracalne. Nie można matematycznie odwrócić skrótu, aby uzyskać oryginalne dane wejściowe. Jeśli jednak dane wejściowe są powszechne lub przewidywalne, można je znaleźć w tabelach tęczowych lub poprzez próby siłowe. Z tego powodu dodawanie soli do haseł przed hashowaniem jest ważne.

Pobierz plik i wygeneruj jego skrót przy użyciu tego samego algorytmu, którego użył dostawca (zwykle SHA-256). Porównaj wygenerowany hash z hashem dostarczonym przez źródło pliku. Jeśli dokładnie się zgadzają, plik jest nienaruszony i nie został uszkodzony ani zmodyfikowany. Nawet pojedyncza zmiana bitu w pliku spowoduje wygenerowanie zupełnie innego skrótu.

Sam proces hashowania jest bezpieczny i przebiega całkowicie w przeglądarce użytkownika bez wysyłania danych na nasze serwery. Należy jednak pamiętać, że samo hashowanie nie jest szyfrowaniem - wartości hashowanych nie można odszyfrować. W przypadku przechowywania haseł należy zawsze stosować dodatkowe środki bezpieczeństwa, takie jak solenie i rozważyć użycie specjalistycznych funkcji hashowania haseł.

Solenie dodaje losowe dane do haseł przed haszowaniem, zapewniając, że to samo hasło za każdym razem generuje różne skróty. Zapobiega to atakom typu rainbow table i utrudnia złamanie wielu haseł jednocześnie. Zawsze używaj unikalnych soli dla każdego hasła i przechowuj sól wraz z hashem. Używaj bcrypt, scrypt lub Argon2, które automatycznie obsługują solenie.

Chociaż MD5 jest kryptograficznie uszkodzony ze względów bezpieczeństwa, nadal jest akceptowalny do podstawowych kontroli integralności plików w scenariuszach bez kontradyktoryjności (takich jak sprawdzanie, czy pobierane pliki nie zostały uszkodzone). Jednak w scenariuszach, w których istnieje obawa o manipulację, należy zamiast tego użyć SHA-256 lub SHA-512, ponieważ atakujący mogą tworzyć złośliwe pliki z pasującymi skrótami MD5.

Kryptowaluty szeroko wykorzystują skróty kryptograficzne: Bitcoin wykorzystuje SHA-256 do tworzenia niezmiennych połączeń blokowych, generowania adresów i wydobywania proof-of-work. Każdy blok zawiera skrót poprzedniego bloku, tworząc łańcuch nie do złamania. Jakakolwiek manipulacja zmienia hash, unieważniając wszystkie kolejne bloki.